Φάκελο για υποθέσεις βανδαλισμών που έγιναν στο εβραϊκό νεκροταφείο Ιωαννίνων από το 2002 έως το 2009 (συγκεκριμένα το 2002, 2003, 2007 και 2009), κατέθεσε τον Οκτώβριο του 2013 στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη ο Αλέξανδρος Ράπτης, εξωτερικός συνεργάτης της εφημερίδας «Ηπειρωτικός Αγών» των Ιωαννίνων.
Ο φάκελος τον οποίο προσκόμισε ο μάρτυρας, περιείχε φωτογραφίες όπου φαίνονταν η αναγραφή στους τοίχους του νεκροταφείου του συνθήματος «Αθάνατος Ελληνικός Στρατός», συμβόλων (όπως κέλτικος σταυρός ή σβάστικα), καθώς επίσης και σπασμένες πλάκες ταφικών μνημείων.
Επίσης, προσκόμισε και δημοσιεύματα του τοπικού τύπου για τα εν λόγω περιστατικά.
Θα αναρωτηθεί βεβαίως κάποιος πώς προκύπτει η εμπλοκή της Χρυσής Αυγής στα εν λόγω περιστατικά και για ποιο λόγο ο Ράπτης κλήθηκε από την Κλάπα να καταθέσει στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Πολύ απλά, ο Ράπτης, εξεταζόμενος την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου στην αίθουσα του Κορυδαλλού, δήλωσε ότι ναι μεν οι δράστες ήταν και παραμένουν άγνωστοι, ναι μεν ο ίδιος δεν γνωρίζει ποιοι διέπραξαν τους εν λόγω βανδαλισμούς ούτε διαθέτει το παραμικρό στοιχείο επ’ αυτού, ωστόσο εκτιμά (προσέξτε: δεν γνωρίζει, απλά εκτιμά!) ότι το έκανε η Χρυσή Αυγή.
Το επιχείρημά του ήταν ότι «η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί τον κέλτικο σταυρό και δεν συμπαθεί τους Εβραίους», επομένως αυτό σημαίνει ότι οι βανδαλισμοί «έγιναν από Χρυσαυγίτες» και άρα ευθύνεται το ίδιο το κόμμα της Χρυσής Αυγής!
Πολύ απλά, μιλάμε για απίθανα πράγματα, για εντελώς αυθαίρετους συλλογισμούς, οι οποίοι δεν μπορούν να σταθούν ως αποδεικτικά στοιχεία σε κανένα ποινικό δικαστήριο.
Με τέτοιους μάρτυρες όμως, όπως ο Ράπτης, τελείως ανούσιους, σχηματίστηκε μία τεράστια σε όγκο δικογραφία, η οποία συνεπιφέρει και την μακρά διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας.
Σημειώνεται ότι για όλα τα περιστατικά βανδαλισμών του εβραϊκού νεκροταφείου των Ιωαννίνων, είχε διενεργηθεί αμέσως μετά την τέλεσή τους προανάκριση από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Ιωαννίνων και δεν είχε προκύψει καμία εμπλοκή του κόμματος της Χρυσής Αυγής. Ακόμα και στα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου, δεν γινόταν λόγος περί Χρυσής Αυγής, αλλά απλώς για άγνωστους δράστες.
Την περίοδο 2002-2009, ο Ράπτης δεν προσήλθε ενώπιον κανενός εισαγγελικού λειτουργού να καταθέσει μήνυση για τα περιστατικά αυτά ή έστω την…άποψή του (!) ότι ευθύνεται η Χρυσή Αυγή.
Το θυμήθηκε ξαφνικά το 2013, όταν είδε ότι ξεκινούν οι παράνομες πολιτικές διώξεις της Χούντας Σαμαρά-Βενιζέλου.
Πού αλλού θα έβρισκε καλύτερη ευκαιρία ένας «ταπεινός αντιφασίστας» για να κερδίσει λίγα λεπτά δημοσιότητας;
